محاسبه کارایی فنی زیست محیطی در استان‌های ایران

این مقاله تابع فاصله هذلولی پارامتری را که به تازگی توسعه یافته؛ جهت تجزیه و تحلیل کارایی فنی زیست­محیطی 30 استان ایران برای سال­های 1390ـ1385 بر اساس داده­های تابلویی به­کار گرفته است. نتایج نشان می­دهند؛ میانگین کارایی فنی زیست­محیطی کشور در طی سال­های 1390ـ1385 معادل 6961/0 بوده است. به طوری­که با افزایش تولید ناخالص داخلی حقیقی، به طور متوسط به میزان 66/43 درصد و کاهش همزمان انتشار 2CO به 39/30 درصد، بدون تغییر در نهاده­ها و تنها با استفاده از فناوری جاری منجر به بهبود عملکرد تولیدی کشور شده و به کارایی دست می­یابند. همچنین نتایج نشان می­دهند؛ برای اکثر استان­های کشور، کارایی فنی زیست­محیطی در طول زمان در حال کاهش بوده و روند نزولی داشته است. در میان استان­ها، تهران دارای کمترین و سیستان و بلوچستان دارای بیشترین کارایی فنی زیست­محیطی هستند. در نهایت با اندازه گیری کارایی فنی زیست محیطی استان ها، می توان برای هر استان به ارائه ی اهداف جداگانه ای پرداخت. به طوری­که برای استان­های با کارایی انرژی کمتر، که پتانسیل بیشتری برای کاهش مصرف انرژی و انتشار آلاینده­ها خواهند داشت؛ اهداف جداگانه­ای نسبت به سایر استان­ها طرح گردد.